Niewskazanie kierującego pojazdem nie zawsze karalne

Niewskazanie kierującego pojazdem nie zawsze karalne

SPIS TREŚCI:


  1. Obowiązek wskazania kierującego pojazdem
  2. Wykroczenie
  3. Korespondencja
  4. Przesłuchanie w charakterze obwinionego
  5. Przesłuchanie w charakterze świadka
  6. Kiedy więc można nie wskazywać kierującego i jak się bronić w sądzie 

Obowiązek wskazania kierującego pojazdem


Udzielenie upoważnionym organom informacji o tym, kto w oznaczonym czasie kierował lub używał pojazd jest obowiązkiem właściciela lub posiadacza pojazdu. 

Niedopełnienie tego obowiązku stanowi wykroczenie, zagrożone karą grzywny do 5000 złotych. 

Nie zawsze jednak brak odpowiedzi właściciela lub posiadacza pojazdu na skierowane do niego pismo powinno skutkować odpowiedzialnością prawną. 

W niektórych bowiem sytuacjach nieudzielenie odpowiedzi na pytanie, kto kierował pojazdem w oznaczonym czasie nie jest karalne. 

Jakie to sytuacje? O tym poniżej



www.darmowyprawnik.org


Wykroczenie


Zacznijmy jednak od samego wykroczenia. 

Jak wynika z art. 78 ust. 4  ustawy Prawo o ruchu drogowym  właściciel lub posiadacz pojazdu jest obowiązany wskazać na żądanie uprawnionego organu, komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie, chyba że pojazd został użyty wbrew jego woli i wiedzy przez nieznaną osobę, czemu nie mógł zapobiec. 

Natomiast zgodnie z art. 96 § 3 Kodeksu wykroczeń, karze grzywny  podlega ten, kto wbrew obowiązkowi nie wskaże na żądanie uprawnionego organu, komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie.

Trybunał Konstytucyjny uznał przy tym, że żądanie od właściciela lub posiadacza pojazdu kto nim kierował w określonym czasie jest zgodne z Konstytucją

Korespondencja

Przepisy prawa nie określają formy, w jakiej upoważnione organy powinny zwracać się do do właściciela lub posiadacza pojazdu o wskazanie,  komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym dniu. 

Może to więc nastąpić np. za pośrednictwem operatora pocztowego  lub podczas przesłuchania.

Warunkiem odpowiedzialności kierowcy lub posiadacza pojazdu za niewskazanie upoważnionemu organowi kto kierował lub używał pojazd w określonym czasie jest ustalenie, że posiadał on wiedzę o tym, iż  upoważniony organ żąda od niego takiej informacji.

Nie ma wątpliwości, że brak odpowiedzi na pismo odebrane  osobiście przez zobowiązanego jest naruszeniem obowiązku wynikającego z art. 78 ust. 4 ustawy Prawo o ruchu drogowym, skutkującym odpowiedzialnością na podstawie art. 96 § 3 Kodeksu wykroczeń. 

Trudno wszak przyjąć, że w tym przypadku adresat pisma nie zapoznał się z jego treścią, zawierającą żądanie.

Wątpliwości  natomiast może budzić sytuacja, gdy pismo z żądaniem doręczono w sposób zastępczy, tj. innej osobie, np. dorosłemu domownikowi: małżonkowi, rodzicowi, dorosłemu rodzeństwu czy pełnoletniemu dziecku. 

Przepisy Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia dopuszczają   możliwość doręczenia zastępczego w art. 38 § 1, odsyłając do art. 132 § 2 Kodeksu postępowania karnego, który stanowi, iż "W razie chwilowej nieobecności adresata w jego mieszkaniu, pismo doręcza się dorosłemu domownikowi, a gdyby go nie było - administracji domu, dozorcy domu lub sołtysowi, jeżeli podejmą się oddać pismo adresatowi.

Czy można zatem przyjąć, iż w razie doręczenia zastępczego zobowiązany w każdym przypadku miał możliwość zapoznania się z pismem, a tym samym  uzyskać wiedzę o żądaniu? 

Na tak postawione pytanie można odpowiedzieć tylko negatywnie. 

Skoro osoba zobowiązana nie otrzymała "do rąk własnych" pisma od uprawnionego organu z żądaniem udzielenia informacji, kto w oznaczonym czasie prowadził lub używał pojazd, to nie można automatycznie przyjąć, że dysponuje wiedzą w tym zakresie. 

Dorosły domownik lub inna osoba, która odebrała pismo,  mogła, na przykład, z różnych przyczyn, nie przekazać korespondencji  adresatowi. 

W takim przypadku, skoro zobowiązany nie wiedział o żądaniu, to nie mógł uczynić zadość obowiązkowi z art. 78 ust. 4 ustawy Prawo o ruchu drogowym, a tym samym nie popełnił wykroczenia z art. 96 § 3 Kodeksu wykroczeń.

Chyba, że istnieją inne dowody wskazujące na to, iż pismo dotarło do adresata - np. sam się do tego przyznał. 


http://www.darmowyprawnik.org/p/zacznij-od-porownania-warunkow.html

Przesłuchanie w charakterze obwinionego

Z inną sytuacją mamy do czynienia w przypadku  odmowy udzielenia informacji  o tym, kto w oznaczonym dniu kierował lub używał pojazd w trakcie przesłuchania w charakterze obwinionego. 

Nader często, nad czym należy ubolewać, organy ścigania przesłuchują właściciela pojazdu w charakterze obwinionego np. o przekroczenie prędkości, a następnie, w razie odmowy  przez niego składania wyjaśnień,  stawiają mu zarzut popełnienia wykroczenia z art. 96 §  3 Kodeksu wykroczeń.

Jest to oczywisty błąd organów ścigania, wynikający z braku wiedzy o podstawowych uprawnieniach obwinionego,  z których skorzystanie  nie może być związane z jakimikolwiek negatywnym  konsekwencjami. 

Przypomnijmy więc. 

Obwiniony ma prawo bez podania powodów odmówić odpowiedzi na poszczególne pytania lub odmówić w ogóle składania wyjaśnień. 

Jeżeli więc obwiniony podczas składania wyjaśnień zaprzeczy temu, że w danym dniu kierował pojazdem i odmówi wskazania kierującego albo osoby, której pojazd pożyczył, to działa w zakresie swoich uprawnień procesowych, przysługujących mu jako obwinionemu, a konkretnie z prawa do odmowy składania wyjaśnień lub odmowy odpowiedzi na poszczególne pytania. 

Korzystanie przez obwinionego z jego uprawnień procesowych wyłącza bezprawność takiego zachowania. 

W konsekwencji odmawiając składania wyjaśnień lub odmawiając odpowiedzi na pytanie kto kierował pojazdem lub pojazd używał również  nie popełnimy czynu zabronionego.


http://bit.ly/1hotZO0


Przesłuchanie w charakterze świadka


Podkreślić należy, iż bezkarność niewskazania, kto w oznaczonym czasie kierował lub używał pojazd dotyczy tylko osoby składającej wyjaśnienia w charakterze obwinionego. 

Osoba przesłuchiwana w charakterze świadka nie może  odmówić odpowiedzi na to  pytanie, powołując się np. na brak obowiązku samooskarżania czy obciążania osób najbliższych . 

W tym drugim przypadku Sąd Najwyższy w uchwale z dnia  z dnia 30 listopada 2004 r., w sprawie I KZP 26/04, wprost stwierdził, że:

 "Odpowiednie stosowanie - z mocy art. 41 § 1 k.p.s.w. - w postępowaniu w sprawach o wykroczenia przepisu art. 183 § 1 k.p.k., w jego brzmieniu ustalonym przez ustawę z dnia 10 stycznia 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego ... (Dz. U. Nr 17, poz. 155), nie oznacza, aby osoba przesłuchiwana w charakterze świadka (składająca oświadczenie dowodowe w tym charakterze) w sprawie o wykroczenie mogła uchylić się od odpowiedzi na pytanie, jeżeli jej udzielenie mogłoby narazić osobę dla niej najbliższą na odpowiedzialność tylko za wykroczenie".


Kiedy więc można nie wskazywać kierującego i jak się bronić w sądzie 


Na zakończenie pozostaje nam odpowiedzieć na pytanie: kiedy można odmówić wskazania kierującego pojazdem i jak się bronić w sądzie przed ukaraniem za niewskazanie? 

Z wcześniejszych rozważań wynika, że uniknąć kary można jedynie w dwóch wypadkach. 

Pierwszy: gdy nie odebraliśmy osobiście korespondencji z żądaniem wskazania kierującego pojazdem, a zrobił to ktoś inny: mama, tata, babcia, dziadek, sąsiad, konkubina, itp

Jeżeli więc nie pismo odebrała inna osoba niż właściciel lub posiadacz pojazdu, a nie chce on powiedzieć kto nim jechał, to spokojnie może je wyrzucić do ... (wpisz dowolne słowo).

Drugi: gdy odmówiliśmy odpowiedzi na pytanie kto kierował pojazdem podczas przesłuchania - ale tylko gdy byliśmy przesłuchiwani w charakterze osoby obwinionej. 

Jako obwinieni nie musimy rozmawiać z przesłuchującym, chyba że chcemy, bo to jakaś ładna blondynka.

W pozostałych wypadkach musimy udzielić informacji na żądanie uprawnionego organu, bo w razie odmowy ucieczka przed sprawiedliwością jest raczej niemożliwa. 

I nie pomoże tu powoływanie się na jakieś poglądy o niekonstytucyjności obowiązku wskazywania kto kierował pojazdem w określonym czasie.

Jak już była o tym mowa, Trybunał Konstytucyjny ostatecznie rozstrzygnął, że żądanie od właściciela lub posiadacza pojazdu kto nim kierował w określonym czasie jest zgodne z Konstytucją.







ZOBACZ OFERTĘ MIESIĄCA



PORÓWNYWARKA POŻYCZEK




Nie znalazłeś oferty dla Siebie? 
 Zobacz inne Dobre Pożyczki

Największa BAZA ofert pożyczkowych